Directora e guionista. Documentalista comprometida cos dereitos humanos e a igualdade.
En 2007, Mabel Lozano escribía e dirixía a súa primeira longametraxe documental: “Voces contra la trata de mujeres”. Un traballo no que denuncia a compra-venta de mulleres e nenas con fins de explotación sexual.
Obtivo numerosos galardóns e un gran recorrido internacional da man de Amnistía Internacional e Médicos del Mundo, co obxectivo de sensibilizar e concienciar contra esta lacra, ao mesmo tempo, converteuse nunha importante ferramenta para formar a corpos de seguridade, xuíces, xuízas e fiscais.
Na súa curtametraxe “Escúchame”, que tamén obtivo numerosos premios, entre outros, foi gañadora do premio Sal a Escena outorgado polo Ministerio de Sanidade, aborda novamente a trata de mulleres e nenas con fins de explotación sexual.
Entre os seus traballos tamén podemos atopar os documentais: “La teoría del espiralismo” 2009, protagonizado por cinco deportistas paralímpicas; “Las sabias de la tribu” 2010, unha homenaxe ás xeracións de mulleres da posguerra que loitaron polos seus dereitos; “Madre” 2012, documental sobre maternidade do século XXI; “Proyecto chicas nuevas 24 horas” 2015, sobre o tráfico e explotación sexual de mulleres é unha coprodución entre Argentina, Colombia, Paraguay, Perú e España; “Biografía del cadáver de una mujer” 2020, no que denuncia o asasinato de Yamiled Giraldo diante do seu fillo de 14 anos, encargado por un proxeneta desde o cárcere. Gañadora dos Premios Goya 2021 e “AVA” Gañadora dos Premios Goya 2024.
Pola súa labor como documentalista, obtivo entre outros, o premio Avanzadoras de Oxfam Intermon, e en 2013 recibiu a Cruz ao Mérito Policial con Distintivo Blanco polos seus traballos audiovisuais contra a trata de persoas e a favor dos Dereitos Humanos.
Autora dos libros:
El proxeneta (2017)
PornoXplotación (2020)
